کاخ کوچوکسو استانبول ( Küçüksu Pavilion ) یکی از آثار تاریخی ارزشمند و بی‌نظیر در تنگه استانبول است.
قصرها سازه‌هایی کوچک‌تر از کاخ و بزرگ‌تر از کوشک هستند که پادشاهان عثمانی از آنها به‌منظور استراحت و اقامت‌های کوتاه برای شکار و گشت‌وگذار استفاده می‌کردند.
قصر کوچوکسو در میان دو رودخانه کوچوکسو و گوک‌سو قرار دارد.
این قصر که به‌عنوان موزه برای بازدید عموم گشوده شده است، در کنار ساحل دریا به‌عنوان یک عمارت چوبی سه طبقه‌ای و شکارگاه ساخته شد.
این بنا هر چند منعکس‌کننده نوع طرح خانه سنتی ترک است ولی از آنجایی که سلاطین در آن اقامت نمی‌گزیدند، لذا اتاق خوابی در آن وجود ندارد.
سلاطین از این قصر فقط پس از شکار برای استراحت استفاده می‌کردند.
در ساخت این قصر سه طبقه‌ای که در تاریخ معماری ترک از جایگاه ویژه ای برخوردار است، فقط از مصالح چوبی و الوار استفاده شده است.
معماری زیبا و چشم‌‍گیر قصر کوچوک سو تنها منحصر به نمای بیرونی آن نبوده و داخل آن خیلی جذاب‌تر و زیباتر است و آدمی را به‌شگفتی وامی‌دارد.
قصر کوچوکسو با مبلمان‌های سفارشی از اروپا مبله شده و هر یک از اتاق‌های آن مملو از آثار هنری ارزش‌مندی است.
این قصر مینیاتور با لوسترهای کریستال، قالی‌ها و منبت‌کاری‌های زیبا و نایاب بازیدکنندگان را به حیرت وا می‌دارد.
در قصر کوچوکسو تعداد زیادی شومینه وجود دارند که هر کدام به‌شکلی متفاوت و با مرمرهای ایتالیایی به رنگ‌های گوناگون ساخته شده‌اند.
تزئینات و برجسته‌کاری‌های گچی روی سقف اتاق‌های قصر یکی دیگر از ویژگی‌های منحصر به‌فرد و قابل‌توجه آن است.
حیاط این قصر زیبا و تاریخی برخلاف سایر قصرهای عثمانی با دیوارها بلند احاطه نشده و فقط با میله‌های آهنی بسیار ظریف و زیبایی از آن حفاظت می‌شود.
از آنجایی که در آن‌دوران تردد فقط از طریق دریایی تامین می‌شد لذا قصر کوچوکسو دارای یک اسکله می‌باشد.
در کنار قصر کوچوکسو آب‌نمای مهرشاه سلطان با بیشترین تصاویر در نقاشی‌های قدیمی تنگه استانبول، قرار دارد. این آب‌نمای نفیس و زیبا امروزه نیز احتشام و عظمت خود را حفظ می‌کند.
علف‌زارهای اطراف رودخانه‌های گوک‌سو و کوچوکسو که قصر کوچوکسو در وسط آنها ساخته شده در دوره عثمانی از سوی مردم برای پیک‌نیک مورد استفاده قرار می‌گرفت.
در منابع غربی از این محوطه به‌عنوان آب‌های شیرین آسیا نام برده شده است.
جولیا پاردو، نویسنده و گردش‌گر بریتانیایی، خاطرات و یادداشت‌های سفر خود به استانبول در اوایل دهه 1800 را در کتابی بنام “زیبایی های بسفر” منتشر می‌کند.
این نویسنده که تحت تاثیر فراوان رودخانه گوک‌سو قرار گرفته بود، در کتاب خود نوشته است: این رودخانه و اطراف آن بسیار زیباست.
علف زارهای آن بسیار براق و روشن و خیلی پرپشت و انبوه هستند.
در فصل تابستان روزهای جمعه مردم از هر قشری برای لذت بردن از آب جاری رودخانه، گل‌های زیبا ، درختان سرسبز و آفتاب درخشان به این محوطه روی می‌آورند.
در دوره عثمانی، این منطقه روزها محل پیک‌نیک و شب‌ها نیز مردم در رودخانه گوک‌سو و کوچوکسو سوار قایق‌های شیک شده و در این قایق‌ها آهنگ خوانده و نور ماه را تماشا می‌کردند.
اگرچه امروزه در این رودخانه‌ها قایق‌سواری رایج نیست ولی علفزارها با ایجاد محوطه‌های ویژه دوباره برای استفاده عموم باز شده است.
کاخ کوچوکسو استانبول ( Küçüksu Pavilion )
